Thailand verkoopt zijn natuurlijke hulpbronnen? MOU met de VS zorgt voor opwinding!

Thailand verkoopt zijn natuurlijke hulpbronnen? MOU met de VS zorgt voor opwinding!

Op 25 oktober 2025 was er een grote stap in de samenwerking tussen Thailand en de VS: het Memorandum of Understanding (MOU) over samenwerking op het gebied van zeldzame aardmetalen werd ondertekend. De Thaise premier Anutin Charnvirakul was ter plaatse, terwijl president Donald Trump de Amerikaanse kant vertegenwoordigde. Dit MOU wordt gezien als een belangrijke stap in de ontwikkeling van schone technologieën, maar brengt ook enkele kritische aspecten met zich mee.

Voorstanders van het akkoord zien dit als een kans voor een veelbelovend project, terwijl critici vrezen dat Thailand zijn natuurlijke hulpbronnen verkoopt en daarmee een deel van zijn soevereiniteit. Zoals Prachatai meldt, zijn er grote zorgen op het gebied van de mensenrechten en het milieu. De contractuele voorwaarden bevatten geen enkele garantie voor overleg met de getroffen gemeenschappen of voor de evaluatie van milieu- en mensenrechtenaspecten.

Focus op het milieu en de mensenrechten

Het MOU zou Thailand feitelijk in de rol van grondstoffenleverancier aan het Westen kunnen duwen, waardoor het land weinig invloed zou hebben op de prijsstelling en richtinggevende beslissingen. Een ander belangrijk punt is het gebrek aan milieurechtvaardigheid in de overeenkomst. Critici zeggen dat de winning van zeldzame aardmetalen kan leiden tot schadelijke chemische processen die niet alleen schadelijk zijn voor het milieu, maar ook voor de lokale bevolking. Het onderstreept de noodzaak om geen druk uit te oefenen op kwetsbare groepen, die vaak de dupe worden van dergelijke projecten.

Om de situatie te verbeteren worden voorstellen besproken, zoals de oprichting van een Environmental Diplomacy Centre en een herziening van de Environmental Protection Act van 1992. Het doel is om meer gewicht te geven aan de stemmen van lokale gemeenschappen en hun rechten duidelijker te definiëren. Volgens de huidige discussies zou het essentieel kunnen blijken om transparante procedures op te zetten om de bevolking adequaat te informeren.

Internationale verantwoordelijkheid en normen

Het probleem van ontoereikende mensenrechten en milieunormen blijft niet alleen in Thailand een probleem. Initiatieven zoals die van [Bread for the World](https://www.bund.net/service/presse/pressemitigungen/detail/news/menschenrechte-arbeitsschutz-und-umweltjustigkeit-weltweit-durch set/?amp%3BcHash=bd3f74238afde1fc43dd8915230913a2&tx_bundpoolnews_display%5Bfilter%5D%5Btopic%5D=1&cHash=1a5b61104e97c00b44a65d0e63a7a164) roepen op tot sterkere politieke inspanningen wereldwijd. Een gezamenlijke verklaring benadrukt het belang van juridisch verankerde due diligence-verplichtingen van bedrijven om mensenrechtenschendingen en vernietiging van het milieu te voorkomen.

Een recent voorbeeld betreft het ontwerp van de EU-wet op de toeleveringsketen, dat verbeterd moet worden. De verantwoordelijkheid van werkgevers om te voldoen aan de mensenrechten- en arbeidsrechtennormen wordt hier ook benadrukt. De stemmen van de initiatieven zijn luid en eisen dat de federale overheid pleit voor betere internationale normen bij de winning van grondstoffen.

In deze context is het duidelijk dat het MOU tussen Thailand en de VS meer aandacht behoeft. Naast de economische voordelen mogen de ecologische en sociale gevolgen niet naar de achtergrond worden verdrongen. De discussie is open; nu is het tijd voor zowel de Thaise regering als internationale actoren om te werken aan een duurzame en rechtvaardige toekomst.