Η Ταϊλάνδη πουλά τους φυσικούς της πόρους; Το ΜΣ με τις ΗΠΑ προκαλεί ενθουσιασμό!

Η Ταϊλάνδη πουλά τους φυσικούς της πόρους; Το ΜΣ με τις ΗΠΑ προκαλεί ενθουσιασμό!

Στις 25 Οκτωβρίου 2025, έγινε ένα μεγάλο βήμα συνεργασίας μεταξύ της Ταϊλάνδης και των ΗΠΑ: Υπεγράφη το Μνημόνιο Συναντίληψης (MOU) για τη συνεργασία στον τομέα των σπάνιων γαιών. Ο πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης Anutin Charnvirakul βρέθηκε στο χώρο, ενώ ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εκπροσώπησε την αμερικανική πλευρά. Αυτό το ΜΣ θεωρείται ως ένα σημαντικό βήμα για την ανάπτυξη καθαρών τεχνολογιών, αλλά φέρνει μαζί του και ορισμένες κρίσιμες πτυχές.

Οι υποστηρικτές της συμφωνίας βλέπουν αυτό ως μια ευκαιρία για ένα πολλά υποσχόμενο έργο, ενώ οι επικριτές φοβούνται ότι η Ταϊλάνδη πουλά τους φυσικούς της πόρους και ως εκ τούτου μέρος της κυριαρχίας της. Όπως αναφέρει ο Prachatai, υπάρχουν σημαντικές ανησυχίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον. Οι συμβατικοί όροι δεν περιέχουν καμία εγγύηση για διαβούλευση με τις πληγείσες κοινότητες ή για αξιολόγηση των περιβαλλοντικών πτυχών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Εστίαση στο περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα

Το ΜΣ θα μπορούσε στην πραγματικότητα να ωθήσει την Ταϊλάνδη στο ρόλο του προμηθευτή πρώτων υλών στη Δύση, αφήνοντας τη χώρα με μικρή επιρροή στις αποφάσεις τιμολόγησης και κατεύθυνσης. Ένα άλλο βασικό σημείο είναι η έλλειψη περιβαλλοντικής δικαιοσύνης της συμφωνίας. Οι επικριτές λένε ότι η εξόρυξη σπάνιων γαιών μπορεί να οδηγήσει σε επιβλαβείς χημικές διεργασίες που δεν βλάπτουν μόνο το περιβάλλον, αλλά και τους ντόπιους. Υπογραμμίζει την ανάγκη να αποφευχθεί η πίεση σε ευάλωτες ομάδες που συχνά αναγκάζονται να υφίστανται το μεγαλύτερο βάρος τέτοιων έργων.

Για να βελτιωθεί η κατάσταση, συζητούνται προτάσεις, όπως η δημιουργία Κέντρου Περιβαλλοντικής Διπλωματίας και η αναθεώρηση του Νόμου για την Προστασία του Περιβάλλοντος του 1992. Στόχος είναι να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στις φωνές των τοπικών κοινωνιών και να καθοριστούν με μεγαλύτερη σαφήνεια τα δικαιώματά τους. Σύμφωνα με τις τρέχουσες συζητήσεις, θα μπορούσε να αποδειχθεί απαραίτητο να καθιερωθούν διαφανείς διαδικασίες για την επαρκή ενημέρωση του πληθυσμού.

Διεθνής ευθύνη και πρότυπα

Το πρόβλημα των ανεπαρκών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιβαλλοντικών προτύπων παραμένει ζήτημα όχι μόνο στην Ταϊλάνδη. Πρωτοβουλίες όπως αυτή του [Bread for the World](https://www.bund.net/service/presse/pressemitigungen/detail/news/menschenrechte-arbeitsschutz-und-umweltjustigkeit-weltweit-durch set/?amp%3BcHash=bd3f74238afde1fc43dd8915230913a2&tx_bundpoolnews_display%5Bfilter%5D%5Btopic%5D=1&cHash=1a5b61104e97c00d064 ισχυρή προσπάθεια7a6 σε παγκόσμιο επίπεδο. Μια κοινή δήλωση τονίζει τη σημασία των νομικά εδραιωμένων υποχρεώσεων εταιρικής δέουσας επιμέλειας προκειμένου να αποτραπούν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η περιβαλλοντική καταστροφή.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα αφορά το σχέδιο του νόμου της ΕΕ για την αλυσίδα εφοδιασμού, το οποίο πρόκειται να βελτιωθεί. Εδώ τονίζεται επίσης η ευθύνη των εργοδοτών να συμμορφώνονται με τα πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα εργασιακά δικαιώματα. Οι φωνές των πρωτοβουλιών είναι δυνατές και απαιτούν από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να υποστηρίξει καλύτερα διεθνή πρότυπα στην εξόρυξη πρώτων υλών.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σαφές ότι το ΜΣ μεταξύ Ταϊλάνδης και ΗΠΑ χρειάζεται περισσότερη προσοχή. Εκτός από τα οικονομικά οφέλη, οι οικολογικές και κοινωνικές συνέπειες δεν πρέπει να ωθούνται στο παρασκήνιο. Η συζήτηση είναι ανοιχτή. τώρα είναι η ώρα τόσο η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης όσο και οι διεθνείς παράγοντες να εργαστούν για ένα βιώσιμο και δίκαιο μέλλον.