Ο εθνικισμός κλιμακώνεται: Ταϊλάνδη και Καμπότζη στα πρόθυρα πολέμου!
Το άρθρο αναλύει τον εθνικισμό και τη συνοριακή σύγκρουση μεταξύ Ταϊλάνδης και Καμπότζης, τονίζοντας τις ιστορικές ρίζες και τις τρέχουσες εντάσεις.

Ο εθνικισμός κλιμακώνεται: Ταϊλάνδη και Καμπότζη στα πρόθυρα πολέμου!
Η σχέση μεταξύ Ταϊλάνδης και Καμπότζης είναι περίπλοκη και γεμάτη ιστορία που είναι βαθύτερη από ό,τι πολλοί αντιλαμβάνονται. Οι πρώιμες εντάσεις και οι εδαφικές διαμάχες για τα σύνορα παραμένουν ένα καυτό θέμα σήμερα, καθώς τα εθνικιστικά ρεύματα αποκτούν δυναμική και στις δύο χώρες. Πρόσφατο ρεπορτάζ του BBC επισημαίνει ότι η άνοδος του εθνικισμού φαίνεται όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φαίνεται ότι η εθνική συνοχή που υπήρχε κάποτε μεταξύ των Ταϊλανδών και των Καμποτζιανών έχει εξατμιστεί σε μια εσωτερική σύγκρουση που τώρα διχάζει την ίδια την Ταϊλάνδη.
Η σύγκρουση έχει τις ρίζες της σε εδαφικές διαφορές που χρονολογούνται από τη δυναστεία των Χμερ τον 7ο έως τον 14ο αιώνα. Αυτή η ιστορική κληρονομιά δεν χρησιμοποιείται ασήμαντα από πολιτικούς παράγοντες για την προώθηση της εθνικής ταυτότητας και την απόσπαση της προσοχής από τα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα. Η γερουσιαστής της Ταϊλάνδης Angkhana Neelapaijit εξέφρασε την ανησυχία της σε μια εκπομπή συζήτησης για τον ρόλο των πολιτικών επιρροών στην πολιτική στα σύνορα, τονίζοντας πόσο βαθιές είναι οι εντάσεις. Στην Καμπότζη, το κυβερνών Καμποτζιανό Λαϊκό Κόμμα (CPP) υπό τον πρωθυπουργό Χουν Σεν χρησιμοποιεί τον εθνικισμό ως στρατηγικό εργαλείο για να εδραιώσει τη λαϊκή υποστήριξη.
Ο εθνικισμός ως παιδί της κρίσης
Κεντρική πτυχή της τρέχουσας σύγκρουσης είναι η εκρηκτική κατάσταση στον ναό Preah Vihear, μια τοποθεσία που έχει ιστορική και πολιτιστική σημασία και για τα δύο έθνη. Το 1962, το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης αποφάσισε ότι η περιοχή του ναού ανήκε στην Καμπότζη, αλλά η Ταϊλάνδη δεν αναγνώρισε ποτέ αυτή την απόφαση. Οι εντάσεις φουντώνουν ξανά και ξανά. Μια πρόσφατη ανταλλαγή πυροβολισμών κοντά στον ναό Ta Moan Thom δείχνει ότι η αντιπαλότητα απέχει πολύ από το να τελειώσει. Επί του παρόντος, 33 άνθρωποι έχουν ήδη πεθάνει και δεκάδες χιλιάδες έχουν εκτοπιστεί. Αυτό διατρέχει την ιστορία - αρκετοί πόλεμοι μεταξύ χωρών έχουν τροφοδοτηθεί από εσωτερικά προβλήματα και εθνικιστικές ανοησίες.
Ο Χάρης Μυλωνάς, συν-συγγραφέας του βιβλίου «Ποικιλίες Εθνικισμού», περιγράφει τον εθνικισμό ως μια ιδεολογία διπλής όψης. Ενώ μπορεί να δημιουργήσει κοινότητες, οδηγεί επίσης στον αποκλεισμό άλλων. Οι τρέχουσες εντάσεις μεταξύ Ταϊλάνδης και Καμπότζης το καθιστούν σαφές. Η Ταϊλάνδη παρουσιάζεται ως θύμα για να εδραιώσει τη δική της εθνική ταυτότητα, ενώ ταυτόχρονα ο εθνικιστικός λόγος στην Καμπότζη λειτουργεί ως όργανο εξουσίας. Ένα περιστατικό του 2003 στο οποίο μια Ταϊλανδή ηθοποιός δήλωσε ότι η Καμπότζη είχε «κλέψει» το Angkor Wat οδήγησε ακόμη και σε αντι-ταϊλανδικές διαμαρτυρίες στην Καμπότζη.
Μια ματιά στο μέλλον
Δεδομένης της τρέχουσας αναταραχής, τίθεται το ερώτημα: τι θα συμβεί στη συνέχεια; Ειδικοί όπως ο Marco Bünte βλέπουν τις επιθέσεις ως δυνητικά συμβολικές, αλλά η αστάθεια στην Ταϊλάνδη, σε συνδυασμό με τον ρόλο του στρατού, θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ πιο σοβαρές συγκρούσεις. Ενώ και τα δύο κράτη είναι μέλη του ASEAN, η επιρροή τους στις εξελίξεις παραμένει περιορισμένη. Οι γεωπολιτικές εντάσεις μεταξύ της Κίνας, που υποστηρίζει την Καμπότζη, και των ΗΠΑ, που υποστηρίζουν την Ταϊλάνδη, κάνουν τη διαμεσολάβηση των μεγάλων δυνάμεων να φαίνεται απίθανη.
Ακολουθεί μια κριτική εξέταση του εθνικισμού και στις δύο χώρες. Ο Μυλωνάς προτείνει στην Ταϊλάνδη και την Καμπότζη να επανεξετάσουν την αναπαράσταση της ιστορίας στα σχολικά εγχειρίδια για να δημιουργήσουν ευκαιρίες για σύγκριση στην εκπαίδευση. Τέλος, το παρελθόν έδειξε πόσο σημαντική μπορεί να είναι η σαφής και δίκαιη άποψη της ιστορίας για την ειρήνη στην περιοχή. Μένει να ελπίζουμε ότι και τα δύο έθνη θα μπορέσουν να βρουν έναν διάλογο που θα μπορεί να εκτονώσει αυτές τις εκ περιτροπής συγκρούσεις.