Crisis in het Thaise gezondheidszorgsysteem: Gouden kaart onder druk!

Crisis in het Thaise gezondheidszorgsysteem: Gouden kaart onder druk!

In Thailand verkeert het gezondheidszorgsysteem in een crisis. Gezien de aanhoudende uitdagingen bij het beheer van het nationale gezondheidszorgsysteem, vooral met betrekking tot het medische budget, uiten experts en ziekenhuismanagers steeds vaker hun zorgen. Het systeem voor patiënten met een Golden Card staat centraal in de discussie – vooral de kwestie van ontoereikende vergoedingen, die voor veel ziekenhuizen nauwelijks houdbaar zijn. Hoe thecoverage.info Naar verluidt zijn de huidige terugbetalingspercentages bij lange na niet in evenwicht met de werkelijke kosten van de behandeling, vooral voor intramurale patiënten.

Dr. Thanapol Riphonmaha, onderzoeker aan de Khon Kaen Universiteit, roept op tot een aanzienlijke verhoging van het budget voor het Golden Card-systeem. De reden hiervoor? De financiële middelen zijn de afgelopen tien jaar niet aangepast aan de toenemende gezondheidsbehoeften van Thailand en de vergrijzende bevolking. Sterker nog: er is al langer sprake van een trend: de zorguitgaven bedragen slechts maximaal tien procent van het totale budget. Maar terwijl buurlanden als Vietnam dienovereenkomstig investeren, blijft het Thaise gezondheidszorgbudget stagneren, wat gevolgen heeft voor de kwaliteit en beschikbaarheid van behandelingen.

Uitdagingen in het financieringssysteem

Rector Manop Pitakphakorn van het gezondheidsonderzoek is eveneens kritisch over de manier waarop het National Health Security Office (NHSO) met de situatie omgaat. Volgens hem onderkent de NHSO de realiteit niet en geeft zij daardoor geen urgentie aan. Hij benadrukt de noodzaak om de begroting aan te passen aan de werkelijke kosten van de behandeling en om cofinancieringsopties te onderzoeken om een ​​duurzaam systeem te garanderen. Hij waarschuwt ook voor een ‘informatieoorlog’ die verdere verdeeldheid in de gezondheidszorg zou kunnen veroorzaken en dringt aan op hervorming van het NHSO-bestuur.

Ook problematisch is dat hoewel slechts 58 van de ruim 900 ziekenhuizen cashflowproblemen hebben, veel van deze faciliteiten nog steeds kunnen functioneren omdat ze inkomsten uit andere bronnen genereren. Voormalige NHSO-functionarissen zoals Yuppadee Sirisinsuk benadrukken dat deze liquiditeitsproblemen niet worden veroorzaakt door buitensporige personeelskosten, maar door onvoldoende vergoedingen voor behandelingen. Dat de NHSO al ruim twintig jaar bestaat en zich heeft kunnen aanpassen in tijden van crisis is een lichtpuntje in de hele ellende.

Een uitweg uit de crisis?

De oplossing is nog niet in zicht, maar sommige experts denken hardop na over mogelijke stappen. Manop Pitakphakorn stelt voor om het budget aan te passen aan de werkelijke medische kosten of om de aangeboden diensten te herzien. Een gezondheidsbelasting zou ook extra financiële speelruimte kunnen creëren om de meest urgente problemen aan te pakken. Zolang de financiële middelen echter ontoereikend zijn, zal het conflict tussen dienstverleners en afnemers in de gezondheidszorg voortduren.

Zoals uit de discussie blijkt, zijn de Thaise gezondheidszorgproblemen niet nieuw, maar vereisen ze onmiddellijke, duurzame oplossingen. De uitdagingen die voortvloeien uit de vergrijzing en de stijgende zorgkosten kunnen snel uitmonden in een echte crisis als de verantwoordelijken niet eindelijk actie ondernemen. Tijd is van essentieel belang en het is de verantwoordelijkheid van politici om de juiste koers te bepalen. Hervormingen en aanvullende financiering zijn dringend nodig om de kwaliteit van de medische zorg voor alle Thais te garanderen. Mensen verdienen een functionerend gezondheidszorgsysteem – daar is geen ontkomen aan.